Uzun Boylu Hırvatlar

Sırbistan’ı bitirip, Hırvatistan otobanlarına girince, Avrupa Birliği’nin farkı ortaya çıkıyor… En küçük bir yaması olmayan otoban üzerinde, 130 km/h ortalama hızla, yağış başlayınca 80 km/h’ye inerek ilerliyoruz… Tek dert, 50 km’de bir, otoyol gişelerinde durup, para ödemek… Bu arada bu güzel yollardaki ortalama yakıt tüketimimiz 6.3 lt/100 km olarak not edildi!..
Sırpların ormanlık olmayan bronz arazisinden sonra Hırvatların yeşil ormanları, içimizi ferahlatıyor… Dubrovnik, Split ve Zadar’a gitmiş olanlar bilir; Hırvat’lar turizmi de, yabancılara nasıl davranacaklarını da, çok iyi biliyorlar… Herkes, güler yüzlü…
Sırbistan’daki kötü yol tabelalarından sonra Hırvatistan’ın navigasyon kullanmayı bile gerektirmeyen güzel tabela sistemi, “yerli” i10’in yönünü bulmasını artık çok kolaylaştırıyor…
Belgrad’tan öğlen çıktıktan sonra sınır kontrolleri de geçmemize rağmen, tam 4 saatte Zagreb’e varıyoruz… Fakat, hava da yavaş yavaş kararıyordu…
Şehir merkezine giden yol bizi, modern mimariden 8 yüzyıl öncesine doğru götürüyor…
Zagreb’e 1242 yılında Cengiz Han gelmiş, 2014’te de biz geldik… O da istila etmiş, biz de istila ediyoruz… Fakat o yakmış, yıkmış… Biz ise Zagreb’in tipik “Orta Avrupa” dar sokaklarını güzelleştirdik, renklendirdik… Gerçekten; buraya “küçük Viyena” dememiz, hiç yanlış olmaz…
Yukarı ve aşağı mahallelerden oluşan Zagreb’e girerken asıl Cibona Kulesi gibi yepyeni ultra modern mimarilere sahip modern Zagreb’ten geçtikten sonra, Orta Çağa ait eski şehire doğru tırmanmaya başlıyorsunuz…
Josip Jelacic meydanı, bizler için de anlamı olaün bir yer… Çünkü, Ban Jelacic, Osmanlılarla kapışmaya cesaret etmiş ilk Hırvat!..
“Yerli” i10, şehrin er tepesindeki St. Stephen Katedrali’na kadar çıkınca, çift gotik kuleli bu çok eski olmayan dev yapının önünde ilk Zagreb pozlarını veriyor…
Gornji grad’taki resmi binaların önüne kadar giremiyoruz, fakat akşam karanlığını fırsat bilip, deklanşöre basmaya devam ediyoruz..
Hırvat Ulusal Tiyatrosu ve Vatroslav Lisinski konser binaları, Tomislav Kralı’nın meydanı hareketli Dolac pazarı ve Bogaviceva sokağında gezindikten sonra yola devam etmeye hazırlanıyoruz…
Bu arada, iri Hırvat’ların ortalama 1.95 boylarını sağlayan “sulak yer” Zagreb’teki yoğun yağmur, fotoğraf çekimlerimize engel olurken, biraz moralimizi bozuyor…
Fakat, “size does not matter” diyoruz ve yağmuru seviyoruz!..